Lievelingshaiku’s

ELS KOOYMAN

Chiyo-ni

helder water
het heeft geen achterzijde
ook geen voorzijde 

Wat een diepte, en wat een wijsheid! Gewoon helder water…. Het vertelt zo veel.

Marianne Kiauta-Brink

zelfs nu het regent
is er niet één die omkijkt
zonnebloemgezichtjes 

De tegengesteldheid: regen en zon (in de zonnebloemen). Maar wat een vrolijk gegeven: die gezichtjes – ze zijn er wel, maar de regen deert hen niet. Of zijn het de mensen die niet omkijken naar de zonnebloemen?!

Lieve Van Kerkhove

in de zilverkast
het lege pillendoosje
vol emoties 

Deze haiku heb ik al heel lang een prachtige haiku gevonden. Het doosje is leeg, maar al die emoties die er aan verbonden zijn…. Het is zo herkenbaar! En ook zo voelbaar!

Willy Cuvelier

het zachte tikken
van de witte blindenstok
onder de bloesems 

Wat deze haiku allemaal vertelt in drie regels. Wat een zeggingskracht! Het tikken, een boodschap in morse, een weg zoeken in een donker zijn. En dan de bloesems, misschien beseft de blinde persoon dat zelfs niet….

Els Kooyman

een bloesemtakje
het hele universum
in een glas water

Deze haiku vind ik zelf heel eenvoudig. Het leek te simpel voor mij. Mensen zeiden dat het zo mooi is, omdat het heel eenvoudig is. In die eenvoud zit misschien ook de diepte: wat een bloesemtakje kan zeggen…

LUC LAMBRECHT

DietmarTauchner (in Noise of our origin / Rauschen unseres Ursprungs)

tattooed man
in his eyes
the true story

tätowierter Mann
in seinen Augen
die wahre Geschichte

getatoeëerde man
in zijn ogen
het ware verhaal

Jim Kacian (in Long after  – An enquiry into greaf)

swallowflight …
looking out the window
long after

zwaluwvlucht …
nog naar buiten kijken
lang nadien

Ferre Denis

Het betonnen paaltje
in de parkeergarage –
ik hoorde het staan.

Bart Mesotten (1923-2012) (op zijn gedenksteen in Averbode)

wij schuiven voorbij
de muren en de bomen
krijgen andere mensen

Max Verhart (1923-2018)

de grote leegte
van het heelal staat roerloos
achter de ramen

MARIA DE BIE – MEEUS

Met nieuwe laarsjes
over de wolken lopen
dwars door de plassen.

Gekozen omdat deze haiku een prijs behaalde in Japan (dank aan Willy  Cuvelier voor de vertaling).

Hoe donker de dreef
alleen de dode boom
laat stukjes hemel zien. 

Winnende haiku van de tweejaarlijkse wedstrijd haikudag Antwerpen.

Voetje voor voetje
vertellen oude vrienden
jeugdavonturen.

Winnende haiku wedstrijd Nederland.

Het kleine meisje
op mama´s hoge hakken
bekijft haar poppen.

Een van mijn eerste haiku´s die mijn dochter gebruikte voor mijn debuut bundeltje “op mama´s hoge hakken”.  Die bundel werd door haar ontworpen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s